woensdag 18 mei 2011

een avond om niet te vergeten

Er was eens een meisje van 14, Evi was haar naam en voor haar 1e keer mocht ze eens echt babysitten. Haar vader gaf voor alle zekerheid het telefoonnummer mee waar zij zaten. Het was 22.00 uur en het kleine meisje van 2 jaar een half lag al in haar bedje te slapen. Terwijl Evi gespannen naar een horror op de TV zat te kijken, ging opeens de telefoon. "tring", "tring". " Met de babysit van van Elst", zei ze vriendelijk. Een kille en koudbloedige stem zei "IK", en legde neer.
Evi vroeg af wie dat zou zijn geweest, maar algauw vergat ze het voorval door een geschreeuw van de baby boven te horen. Ze ging kijken en zag dat het kindje haar tutje was gevallen. Nadat ze het kleintje had getroost ging ze terug naar beneden. "Tringgg", "tringgg". Evi nam op en opeens hoorde ze terug die kille stem van daarjuist die zei : " BEN". Snel legde Evi op en met paniek belde ze naar haar vader. " Papa, papa, er is een akelige man die al 2 keer heeft gebeld, en de eerste keer zei hij 'IK' en de tweede keer zei hij 'BEN'. Ik weet niet wat ik moet doen, wat als hij nog eens belt? Vader antwoorde: ' Ik kom zo snel mogelijk'.
Evi legde op en opeens ging de telefoon weer. Met een akelige stem zei de man: " HIER" !!!!! Zo snel als ze kon rende ze naar de trap om de baby uit haar kamertje te halen en dan zo snel mogelijk naar buiten te lopen. Maar toen ze aan de trap kwam, stapte er een man met een bloedend mes in zijn linkerhand en het
kinderhoofdje in zijn rechterhand naar beneden. Evi rende naar buiten en kwam in de armen van haar vader terecht. Toen haar vader naar binnen wou gaan, zag hij alleen het kinderhoofdje liggen. Evi zit nu in een psychiatrische instelling, omdat ze dit alles niet kon verwerken, en elke nacht nachtmerries had. De ouders van de baby zijn nu verhuist naar Amerika, en proberen daar een nieuw leven te beginnen.
Wat er met de moordenaar is gebeurd weet niemand...

1 opmerking: