mijn hond

Op een avond werd er rond 11 uur opgebeld. Mijn moeder nam op en al snel daarna stapten mijn ouders in de auto op weg naar het ziekenhuis, mijn tante had een ernstig auto-ongeluk gehad. Ik wilde graag mee, maar mijn ouders wilde niet dat ik zou schrikken van hoe het er met mijn tante aan toe was, dus moest ik alleen thuis blijven.
Gelukkig had ik mijn hond nog, Mac. Samen waren we nooit bang. Als ik ongerust was, stak in mijn hand naar hem uit, hij likte eraan en dan wisten we allebei dat alles oke was.
Het werd al laat en ik besloot naar mijn bed te gaan. Ik kleedde me om, deed de lampen uit en ging in mijn bed liggen. Mac kroop onder mijn bed. Ik stak mijn hand onder mijn bed, Mac likte eraan en we konden rustig gaan slapen.

"Drup, drup, drup" Ik werd wakker van een druppend geluid. Ik stapte verbaasd mijn bed uit, deed de lamp aan en controleerde of de kraan van de wastafel in mijn kamer wel goed dichtzat. Nadat ik de kraan zover mogelijk dicht had gedraaid deed ik de lamp weer uit en ging in mijn bed liggen. Ik stak mijn hand onder mijn bed, Mac likte eraan en ik wist dat alles goed was.

"Drup, drup, drup" Weer hoorde ik dat geluid! Ik sprong mijn bed uit en deed de lamp aan. Ik liep over de overloop naar de badkamer waar ik alle kranen die ik vinden kon zo ver mogelijk dicht draaide, terwijl ze eigenlijk al niet meer verder konden... ik ging maar weer terug naar mijn kamer en deed de lampen uit, ging in mijn bed liggen en liet Mac aan mijn hand likken. Alles was oke.

"Drup, drup, drup"... ik stapte weer mij bed uit deed alle lampen aan en liep naar beneden. Ik keek in de keuken, alle kranen dicht, ik kijk bij de wc, alle kranen dicht, bijkeuken, ook alle kranen dicht...
Ik wilde weer naar boven gaan, toen ik een glimp van de kamer opving. Ik stopte en keek door het donker naar binnen. "Drup, drup, drup" Voorzichtig deed ik de lamp in de kamer aan. "Drup, drup, drup" Ik liep de kamer binnen en ik zag iets vreselijks! In de hoek van de kamer hing mijn hond, Mac, bloedend aan het plafond, drup, drup, drup... het bloed droop er vanaf. Ik schrok zo erg dat ik niet kon gillen.
Ineens kreeg ik een helder moment, er klopte iets niet. Ik rende de kamer uit, de trap op, mijn kamer binnen en keek onder mijn bed. Daar lag alleen een briefje...

"Moordenaars kunnen ook likken"